Tevazuum bir erdemdi, ahmaklık zannedildi,
Şahsım belki de ahmak, seviyeyi bilmedi…
Derken kibir edindi, bu sefer de olmadı,
Rab’den uzaklaşıldı, halkla ara açıldı…
Tevazu yakınlıktır, Rab ile hakikate,
Sen kocaman çöllerde bir kalabalık gibisin,
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
Devamını Oku
Kocaman denizlerde ender bir balık gibisin.
Bir ısıtır, bir üşütür, bir ağlatır bir güldürür;
Sen hem bir hastalık hem de sağlık gibisin.
