192.
Eskiden beri gelecekle ilgili hayal kuramazdım. Önceleri geçmişe dönük hayaller kurardım hep. Mantık hatası var gibi değil mi? Yok. Yaşadıklarımı ya da yaşayamadıklarımı kafamda bozup, ekleyip, çıkartıp kendime tutamaklar yapmaya çalışırdım. Şimdi onu bile yapamıyorum. Geçmiş iyice silindi. Gelecek dersen. Önümü bile göremiyorum. Yarınla ilgili hiçbir fikrim yok. Eskiden umutsuzdum en azından ve bu umutsuzluğun beslediği öfkeyle bir şeyler yapmaya çalışırdım. Oysa artık umutsuz bile değilim. Olgun hayal kırıklıkları ve kalifiye bir hüzünden başka hiçbir şey yok elimde..
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
