Bir çocuk parkında atıyorum
sevdiğimden ayrılığın hüznünü.
Tesellimdir,
kumda oynayan çocukların coşkusu.
İçimde bir sarsıntı oluyor,
aşk şiddetinde.
Sersemim,
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
selam ne haber...şiirlerine baktım biraz...galiba bu şiiri Atakentki evde yazmışsın ..sanki ortak bir şiir gibi geldi,yani içinde biraz bizim olduğu...sevgiler.....alçak okulda beni bugün neden beklemedin. ..eski ev arkadaşın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta