Yürek söküğü diken bir terziyim,
Şiirle dikiyorum sökükleri.
Şiirle mısra mısra teğelliyorum
Kendi özümü,
Gün gün eksilmiyorum
Çoğalıyorum,
Kendimde kendimi artırıyorum
Ta ki
Bir başıma kalana kadar.
Yalnız geldik,
Yalnız gidiyoruz yolculuğun özü bu...
Bu yüzden yalnızlık paylaşılmaz.
Dilli budaklı,
Zilli etekli,
Pasaklı bir prenses peydahlanır içimde
Susmak bilmez,
Çığırtkan,
Kendi kendine gelin güvey,
Bu da yalnızlığın ikinci yüzü...
Çok yüzlü yüzsüz,
Bir gerçek beni bulduğum yüz,
Bir de bu.
Hangisini bastırsan
Diğeri çıkar meydana,
O eşlik eder sana.
Mine Yılmaz Sevinç
15 Nisan 2024
07:53
Kayıt Tarihi : 24.5.2025 00:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!