"Her şey daha ne kadar kötüye gidebilirdi ki? "
sorusunu sormakla başladım bütün cevapları aramaya...
Önce kendimi buldum, hayatı kötüye kullanırken...
Otobana fırlayan bir tilki gibi ne kadar ters yönde ilerlenebilirse ilerledim,
o aksiyonun heyecanı ile bir son derece kendimden emindim.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta