9 Haziran 1963 Razgrad/BULGARİSTAN
Gülzâr-ı fikriydi, her terennümü,
Nûrunu, her bir ferde salıyordu,
Mânânın deryasından, coşkuyla ayrıldı yâr.
Hiç kimse bilmedi, aşkın kaynağını,
Erguvanlar, can evinde boy veriyordu nâzikçe,
Gönlüne saplanırken ok, parladı şevk-i mâh,
Miskalince, dünya âşık-ı pür-derd,
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta