Orhan Veli'nin de dediği gibi İstanbul'u dinliyorum gözlerim kapalı
Ben de seni dinliyordum işte her gün gözlerim kapalı telefonun ucunda
Gülüşlerini kaydediyordum hafızama, sesini hapsediyordum
Zihnimin en ücra köşesine hiç silinmesin diye be adam
Anlattığın her şeyde kendimi koyuyordum baş role
Üzüldüğünde ben oluyordum yanında telefonun ucunda
Hani derler ya bir telefon kadar yakınım sana ben de öyleydim sana
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta