İntiharım oldu gidişin, akmaz oldu damarlarımda kanım
dinmeyen senfonisi efkarımın,sonu gelmeyecek sandığım aşkımın
nasıl kaydın avuçlarımdan anlayamadan
koparıp aldılar sevdiğim seni hayatımdan
sensiz yangınlara düşen yüreğimi söndüremiyor gözyaşlarım
söyle yar söyle şimdi ben nerelere gideyim …
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
