Tekin Çakır Şiirleri - Şair Tekin Çakır

Gölgenin de gölgesi
Olur mu demeyin
Var

Ve dahası da
Kuklayı da oynatanlar

Bir saf çocuktum
Anadolu’da...
Ücra bir köyde yaşıyordum
Hem çekinir hem ürkerdim
Kurbağalardı en büyük korkum
Hele de akşam olurken

Dedim ki; ey deli
Bırak söylenmeyi
Kaldır kafanı bir bak
Nasıl da uçuyor kuşlar

Ve deli dedi ki;

Soluyordu renkleri
Batıyordu güneşleri
Laldi dilleri
Susuyordu türküleri
Ve günden güne…
Düşüyordu yüreğimden

Çocukluk bisikletim
Toz pembe bir hayaldi
Hayalimdeki bisikletin
Rengiyse mavi...

Bisiklete binerdim

Ne çıkar
Bitmişse bahar
Ne çıkar bitmişse yazlar
Gelmişse sonbahar
Ne çıkar...

Usul usul
Bir fısıltı derinden
Dinledim..
Esen rüzgardı serinden
Neden acaba
Böyle neden ürkek ve yılgın eser

Nefesin...
Ensemde her dem
Ellerin de nefesimdeyken
Her saniye benimle
Ve bana bu kadar yakınken
Neden korkayım ki

Bir çığ gibi
Yığın yığın içime düşen neydi
Neydi içimi üşüten
Nefesimi kesen
Neydi

Yaredir
Ah yaredir
Yaredir öfkem
Yare değil…
Yarin omuzlarına dökülen
Zülfüyaredir öfkem