suyumu bulandıran yüzünü izlemek ve dokunmak cüretim
yüzümün ovalarına beli bükülmez bir dinginlik katıyor
gün ilerledikçe ay tanrıçası yüzünün ve gülüşünün
bendeki tazeliğini yitirmesine engel olamıyorum
ve giderek silikleşen ince bir yol halini alıyor ellerin
ne yapsam parmak parmak azalıyor terli avuçlarımda
kendimi bir kuyusu kabul ettiğim şu yeşil vadinde
Soyguncu soysun da, vurguncu vursun
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.
Devamını Oku
Sen ana karnında boşa durursun
Doksan günde çık gel, dokuz ay dursun
Doğmaya gayret et, doğmaya bebek
Sonra geç kalırsın yağmaya bebek.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta