Şimdi tek bir satırlık hatırın var içimde.
Oysa içimden geçenlerin kalemiydin sen.
Hiç düşünmezdim, gözlerini kâğıda dökerken.
Şimdi gözyaşlarım dökülüyor boş sayfalara.
Hiç inanmazdım, sensiz kalbimin atacağına,
Sensiz nefes alamam derdim hep.
İnsan düşünce anlıyormuş, ayağa kalkmayı.
Tanıdığım bir ağaç var
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor
Devamını Oku
Etlik bağlarına yakın
Saadetin adini bile duymamış
Allah’ın isine bakin
Geceyi gündüzü biliyor