Karanlık odaların loş ışığında
Yalnızlığın gölgesi çöküyor üstüme
Duvarlarla hesaplaşıyorum her gece
Dalıyorum yine uykulara sessizce
Unuttum ben, hem gecemi, hem gündüzümü
Yıllarca içime attım sevincimi hüzünümü
İstanbul'u dinliyorum, gözlerim kapalı
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
Devamını Oku
Önce hafiften bir rüzgar esiyor;
Yavaş yavaş sallanıyor
Yapraklar ağaçlarda;
Uzaklarda, çok uzaklarda,
Sucuların hiç durmayan çıngırakları
