Akıl benden gideli
Az bi zaman oldu
Ömür heba, emek zayii
Olsun varsın yolunda
Günler aynı sen gibi
Gururu yerle bir yeksan yapsa da
Bahçemde yeşiller soldu artık
Solan görmek istemez bir daha katilini
O bastığı yeşiller öldü artık
Şehri terketse bütün aşıklar
İnsan ne maviye tutsak ne yeşile esir...
İnsan bir tuhaf yasak sarmalı;
hayallere tutsak iyiliğe esir.
İnsan hep mi pişman ve kendine mi bi zehir?
Sefirim, hep mi konar göçersin diyarlardan?
Kalmak o kadar anlamlı iken "acı içinde" ön ekini takınırda gidersin.
Ne beklersin bu limanda
Giden gitmiş işte bedelsiz
Dökülür bu limandan derine
Gönlünü yanıltmış düşler
Kıymet vermekten çok
Seni düşünmek
Ilık bir orman
Diplerim su baskını longoz şu an,
Hayalperest bir çocukluk
Ayaklarımda lastik ayakkabılar
Üzerinde de pullar.
Sonkez
Örtün üstüne yalnızlığı bu gece
Düşürmeden bu satırlara seni
Dilimdeki her hece...
Bu karanlık
Ne varsa bu gündüzde cezbeden
Herkese aydınlık oysa
Ufuğun körse, ışımış mı olur bu sabah?
Asılı kalır işte bir güneş,
Darağacsız göğün ortasına.
Şerefsiz sahiplenişlerin
Kahbe terkedişleri olur!
İnce ince düşünürken sen
Kırılmışlıkların olur.
Bir fay hattı güven denen
Yara kalır...
Giden gider!
Yol bilmediğin korkularda
Sonra takınırsın
şıkır şıkır acıları.
Eşyalarla konuşmak ne güzel
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!