Taşıyamadım içinde olduğun şehrin ağırlığını
Sabahın körü bıraktım ardımda afyon çiçeği
İlk yazın ayazında titremem üşümekten değil
Fırlattığım çiçek yüreğimde kelepçe
Bizi tanımıyor artık Fındıkzade
Ayak üstü sohbetimiz olsaydı keşke afyon çiçeği
İki kelamımız birkaç saniye belki birkaç ömür
Ben İsmet Özel, şair, kırk yaşında.
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi
Devamını Oku
Her şey ben yaşarken oldu, bunu bilsin insanlar
ben yaşarken koptu tufan
ben yaşarken yeni baştan yaratıldı kainat
her şeyi gördüm içim rahat
gök yarıldı, çamura can verildi




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta