Tasvir Şiiri - Kasım Kobakçı

Kız kardeşinin tasvirini, yapabilir misin sorana,
Çizer olmaya, hiç lüzum olmadan,
Zarafet, öz, âdet, his, erdemleriyle,
Erdemliliğin tasvirini, bitirdim bile Feridun.
*
Kız kardeşine, niye dize döküyorsun diyene,
Tasviri yapan, söz de yazar elbette,
Uğrayan ilham, boş gönderilmez,
Hatırlamış olmalısın, sen bunu Feridun.
*
Kız kardeşine, neden ahenk katıyorsun meraklıya,
Rengi hayata beyaza, ahengi katmayana,
Vakit geçerse, belki bir gün,
Unutursun, ama unutulan kaybolmaz Feridun.
*
Kız kardeşini, neden bu denli seversin saçmalığa,
Beni, kendisinden bile öte düşündüğünden,
Şu zamanda, kim kimi düşünür,
Öncelikle, kendine sor Feridun.
*
Kız kardeşin olmazsa, ne yaparsın soruya,
O yüreğimden, ayrı bir parçam,
Yüreğinden, parça alınırsa ne olur,
Sormadan bunu, düşündün mü Feridun.
*
Kız kardeşini, herkesten ayıran özelliği soruyorsan,
Yurdumun incisi, sümbülüyle yeğenlerimin anneleri,
Benim de, hayat pınarımla her şeyim,
Hepsinden üstün, yıldızlarımdan biri Feridun.
*
Hiçbir ozan, kız kardeşe bu kadar,
Orada durup, Yunus Emre olduğumu,
Kız kardeşinin, de eş değeri verdiğini,
İki kulağına, küpe olsun Feridun.
*
Muhabbetle saygımızı, çekemeyenlerce konuşuluyormuş diye işittiysen,
Kişinin talihi gülmezse, nerede sevinecek,
Kötülükle yaşamaktan, gölgeli meşhur usanıp,
İyiyi bulunca, kötülük somurtmaz Feridun.
*
Kız kardeşinle, geleceğe ne mi kuracağız,
Ne yaşanan düzende, nede ötede,
Son gelse bile, birbirimize kenetlenip ayrılmaz olacağız,
Tek tasarı budur bizim Feridun.