Nasıl mı?
Bir siyah boşluk,
Bir dipsiz körkuyu,
Yer siyah
Gök kırmızı.
Göğsümde bir yudum nefes,
Bıçak kadar sivri.
Kulağımda hep
Olmamışların çığlığı.
Tüm şehir,
Bir sessiz kalabalık.
Buz kesmiş her yan
Sessizliğin soğuğundan.
Boşlukta yürüyen bir cambaz,
Kör, sağır, dilsiz, akılsız
Efkardan sararmış duvarlarda,
Pembe kahkaha izleri.
Tek dost gece,
Işığa teslim olana kadar.
İşte sensizlik,
Böyle bir şey.
Kayıt Tarihi : 17.7.2002 18:42:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!