Ölümden korkmanın kendisi ölümdür.
Taşıdığımız en ağır yükümüz bir nefestir, yaşam onu her an verecek kadar cesaret ister.
Yoksa yaşam esarete bir kafestir.
Hayat esarete rest çekmiş ise,
Sevdanın ateşi eğer
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Devamını Oku
Her an yanıbaşımda yatmasaydı
Ben bu yükü taşıyamazdım
Sevinçlerime biraz hüzün katan odur
En çaresiz anımda
Issız bir dere kenarını
Sırf başlığından yola çıkılsa şiirsel söylemin ve iletinin ağırlığı hissedilmeye başlıyor zaten...Nitel anlamda farkını koyan bir çalışmaydı...Saygılar sunuyorum...
Ne gaflettir ki bilmez insan, yaşamdan düşen her gün,
Gelecekten bir gün daha çalar,
Nefesimizde sayılı verilmiştir, alınca hızlı, verince yavaş verir,
Taşıdığımız en ağır şey son nefesimizdir.
Çok güzel demişsin Önder şairim ellerine yüreğine sağlık
Ne gaflettir ki bilmez insan, yaşamdan düşen her gün,
Gelecekten bir gün daha çalar,
Nefesimizde sayılı verilmiştir, alınca hızlı, verince yavaş verir,
Taşıdığımız en ağır şey son nefesimizdir.
______ Yüreğinize kaleminize sağlık Önder bey, Ömür tutamadığımız bir kuş gibi her daim durmaksızın kanat çırpıyor ..takii yorulup durduğunda yakalayan el ise azrailin eli oluyor .. kaçış yok..Anlamlı şiirinizi beğeniyle okudum içtenlikle kutlarım.. nicelerine ..+10
Saygımla
Doğru bir söz..., tüm yaşamımızda alıp verdiklerimizin çıkış belgesi gibidir...
Kaleminize sağlık sayın Önder Karaçay... Güzel şiirinizi kutluyorum...
ÖNDER BEYEFENDİ
Taşıdığımız en ağır şeyin son nefesimizin ve onun sayısının yaşadığımız her günün işlediğimiz her amelin hesabının sorulacağı günü hatırlatan şiirinizi iyi anlayarak okuyup sorulan her hesabın altından kalkabileceğimiz güzel ameller işleyip, o son nefesi hazırlıklı verebilmemiz için ikaz edici güzel bir şiir olmuş. Tebrik ediyorum Selam ve muhabbetlerimle.
Ne gaflettir ki bilmez insan, yaşamdan düşen her gün,
Gelecekten bir gün daha çalar,
Nefesimizde sayılı verilmiştir, alınca hızlı, verince yavaş verir,
Taşıdığımız en ağır şey son nefesimizdir.
Son nefes gibi yaşanacak bir ömre amade olmak ne güzel olurdu sevgili dost kutluyorum bu güzel şiiri saygılarımla
Yeşilinden soyunmamak için oksijene direniyor ağaçlar,
Bir kahredici teslimiyet gibi rüzgara boyun eğiyor dallar,
Pejmürde bir hasret gibi değince nefes tenimize,
Taşıdığımız en ağır şey son nefesimizdir.
------- Önder bey eve o kadar ağırdırki o son nefes her şeyi ezer geçer ,bitirir ,son nefesi özlemeye gerek var mı bilme ancak en canlının en son karşılaşacağı bu ağırlık üzerine bu güzel ve anlamlı şiirinizi kutlar saygılar sunarım .
Evet o son nefes çıkana kadar Allah bize rahat nefes alıp vermeyi nasip etsin- kıymetin bilmek yaşamın- yaşamanın emeğine sağlık..
Ömür esarete rest çekmişçesine, kendine izin verilmiş birkaç gündür,
Kış kıyamete ne kadar gebeyse, zaman üşütmeyen insafsız bir mevsimdir.
Yüreğimizi ısıtır küçük ateşler, canımızdan geçip giderken hasret çektirir gibi,
Taşıdığımız en ağır şey son nefesimizdir.
Bu şiir ile ilgili 19 tane yorum bulunmakta