Vecahet hanım çıkmazı
balkonda ay heves gibidir
sürtünür dostluğu duvarlara
zamana koşan tay dalgınlığında yılışık
divanedir bakışın çıldırtan gölgesiyle
omuzlarına düşer yansısı anısız bir kadının
Bu yağmur... bu yağmur... bu kıldan ince
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik
Devamını Oku
Nefesten yumuşak yağan bu yağmur...
Bu yağmur... bu yağmur... bir gün dinince.
Aynalar yüzümü tanımaz olur.
Bu yağmur kanımı boğan bir iplik



