Bu mevsimde akşamlar erken çöker bilirsin
Ben mi sana geleyim,sen mi bana gelirsin
Gün batmadan bu aşkın son sözleri bilinsin
Ben mi sana geleyim,sen mi bana gelirsin...
Ayrılsa da gül bülbülden
Kim ayırır seni benden
Can çıkmadan şu bedenden
Çal kapımı bir an evvel...
Yok kalbimin şikayeti
Leylak,gülden önce açar
Tomurcuklar neşe saçar
Kurt kovalar,kuzu kaçar
Bahar başka güzel bana...
Çiğ düşerken seher vakti
Sen gittin gideli gönül bahçemi
Baharlar unuttu,yazlar unuttu
Aşkımı anlatan o nameleri
Mızraplar unuttu,sazlar unuttu...
Kimseye demedim ne çektiğimi
Ben senin o tatlı dilini sevdim
Kalbimi sadece ben sana verdim
Büküp de boynumu kapına geldim
Ne olur,çevirme yüzünü bana...
Saklamam yaşımı,utanmam elden
Yönümü aşka döndüm
Güzeli onda gördüm
Benim şu garip gönlüm
Bir İstanbul aşığı...
Bu aşk öyle bir kor ki
Soldum aşkın bağında
Şimdi darmadağınım
Ben bir gülün dalında
Sonbahar yaprağıyım...
Yel eser,savrulurum
Gülün ömrü az dediler
Ona gülüm diyemedim
İki satır yaz dediler
Ne yazayım bilemedim...
Bahçemde bir bahar dalı
Dertler açtı gönlüme
Aşkın ömrümü çaldı
Bir daha düşün deme
Düşünecek ne kaldı?
Bakıp mahçup yüzüne
Dokunma kurumuş gönül yarama
Kapatım sevdaya giden yolları
Şu yorgun kalbimde gonca arama
Hazanda açmaz ki bahar dalları...
Çekmedi seneler gönül yükümü
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!