Bulutların gölgesi vargözünde
Hüzün sağnağı mı düşen damlalar
Gül ki canım güller açsın yüzünde
Ağlamakla durulmuyor dalgalar...
Farzet,bahar gelmiş yine gönlüne
Beni özlediğin an resmime bakıp
Gözlerim,gözlerine gülüyor farzet
Hatıra defterinden bir sayfa açıp
Al kalemi eline,sevgiden bahset...
Ayrılık sabır ister,sevgiler gayret
Dudağımda bir figansın
Feryadımı duymayansın
Aşka susuz yüreğimde
Hep sen varsın,tek sen varsın...
Akşamımda,.sabahımda
Tam buldum diyorken gönül dengimi
Bir anda kalbimden çektin sevgini
Soldurdun dünyamın pembe rengini
Bir çıkmaz sokakta bıraktın beni...
Şu gönül bahçemde kurudu toprak
Yaz yağmuru çabuk geçer
Güz yağmuru hüzün döker
Aşk yağmuru seven kalpte
Ebediyen hüküm sürer...
Ne yaz,ne güz yağmurunu
Ben aşkı sende tattım
Sende buldum kendimi
Sana verdim sadece
Kalbimdeki sevgimi...
Seninle ben cancana
Ne manolya,ne güle
Ne daldaki bülbüle
Aşka susuz gönlümü
Muhtaç etme müşküle...
Çiçekler senden evvel
Sev beni,gönlünün çektiği gibi
Sar beni,içinden geldiği gibi
Kalp gözünün gördüğü gibi
Mecnunum,tutkunum,aşığınım ben...
O mutlu bakışla,o gülen yüzle
Ayrılık saati yaklaştı diye
Üzülme sevgilim,yine gelirim
Gönlünün dermanı tükense bile
Bende ki dermanı sana veririm
Saçların ağarsa,bakıaşın solsa
Her gece gönlümden bir yıldız kayar
Ümitler gözümden sulara düşer
Dudağım tükenen günleri sayar
Ah çekip,ağlamak hep bana düşer...
Desem de,bu hicran Allahın emri
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!