Tarihin Akışı Şiiri - Abbas Paksoy

Günün gelince, doğarsın anandan.
Tarihin akışı böyledir, işte.
Kız isen sultan, erkeksen hanedan.
Tarihin akışı böyledir, işte.

Yollar sarptır, çetindir bilemen.
Acıktığında ağlarsın, gülemen.
Daha sabısın, kalkıp yürüyemen.
Tarihin akışı böyledir, işte.

Gün gelir seversin, canı gönülden.
Sevdiğin canını alır, ömürden.
Asla gözünü kırpmazsın, ölümden.
Tarihin akışı böyledir, işte.

Haklısın ama haksız olun bazen.
Önüne koyarlar, koca bir hezan.
Dünya zindan olur, canından bezen.
Tarihin akışı böyledir, işte.

Kimi derede, kimi de tepede,
Kimi ekmekte, kimi de küpede,
Hayvanlar bile koşar, menfaate.
Tarihin akışı böyledir, işte.

Herkeste birbirine, kuyu kazar.
Bütün mahlûkat, bilmem neden azar.
Paksoy’um, ne var ne yoksa hep yazar.
Tarihin akışı böyledir, işte.