adam ve çocuktan sonra sallanan gölge
yokuş aşağı yürüyünce hızlanıyor aklım da
çocuğu sevmeliydim
selamlamalıydım gölgeyi
daha yakışıklı olurdu
alışmak yokluğuna...
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta