Yüzüm gülmez oldu benim,
Tanrım, benim suçum ne ki?
Ateşlerde bu bedenim,
Tanrım, benim suçum ne ki?
Yanılıp bir aşka düştüm,
Ateşlerde kalıp piştim,
Sanki devlerle güreştim,
Tanrım, benim suçum ne ki?
Saçım-başım ak-pak oldu,
Ümitlerim toprak oldu,
Sevda bana mızrak oldu,
Tanrım, benim suçum ne ki?
O güldü ben ağlıyorken,
Bakındı yas bağlıyorken,
Çile çektim erken erken,
Tanrım, benim suçum ne ki?
Umutlarım yele gitti,
Yolum ilden ile gitti,
Gözyaşlarım sele gitti,
Tanrım, benim suçum ne ki?
(YAĞMURLAR TÜKENDİ isimli Hece Şiirler 'inden > 27-28/100)
İsmet BarlıoğluKayıt Tarihi : 3.10.2004 11:22:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!