Beni, olduğum gibi kabul edecek tanrılara sesleniyorum ;
Çağın en namussuz zamanlarında, ruhumu hergün günah ile doğruluk arasında çarmıha gererken
Ağlamalarımı, ağrılarımı, acılarımı, ve ruhumu saran öfkeli yalnızlığı saracak
Aklımı rehin almış deliyi sakinleştirecek
İçimde gittikçe uzaklaşan gurbeti yakınlaştıracak
Adımı kul koyan Tanrı'nın elinin elime değmesini istiyorum...
Beyaz, ipek gibi yağdı kar
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Devamını Oku
Bir kız kardan hafif adımlarıyla yürüyüp geçti hayal içinde
Arkadaşlarımı düşündüm, sevgili şeyleri
Sanki her şey bizimle var ve bizimle olacak
Şarkılar çaldı odalarda
Bütün insanları sevmek gerektiğini düşündüm
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta