Eprimiş bir ölüm tenidir dokunduğum
hiçbır ısıyı alamıyorum....
YEŞİL...
Hüzün esiyor sigaramın dumanına gözlerim içimden sözcükler istiyor
oysa bütün kelimeler eprik,
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını