Eğer kahroluyorsam sevmekten,
Aslan payı gözlerin ve akseden düşlerime.
Ne gereği vardı bilmem bunca sevmeye seni,
Fırsatını buldun nasılsa, ne olur beni daha üzme!
TmR 30.03.2017
Elbet zaman nihayete erecek
Sular durulduğunda,
Taşlar gediğine oturduğunda
Kim mücrim kim masum
O vakit netleşecek.
Elimde olsa silmez miyim?
Senelerinden çekip gitmez miyim?
İçimde zehri varken aşkın.
Nefesimi ziyan etmez miyim?
Ne çok sevmişim seni!
Gidişini sindirmek kolay olmayacak, biliyorum.
Öyle aktın ki damarlarımda,
Hücre hücre varlığınla beslendim.
Adın dudağımda,
Sevdayla ne düşler ezberledim.
Aldın beni,
Sever ister gibi.
Güzel şey hissedilmek,
Bir yerlerde yaşatıldığını düşünmek.
Aşk bulaştı,
Tebessüm eden gözlerden,
Sonumuz toprağın en nemlisi.
Çıkarımız yok bu yolun.
Kimsenin mutlu olmaya hakkı yok.
Herkesin aklı kadar.
Yaşamak ölmelerin en değerlisi.
Bana sevmiyorum deme!
Yaradan öyle şekil verir ki gönlüne
Ne yaşadığını bilirsin!
Ne de yaşadığını sandığın yerleri!!!
Şaşırır kalırsın düştüğün hallere,
Bana ettiğini ne olur kendine etme.
Dünya hala dönüyor,
Ve ben özlüyorum.
Öyle yarınlar var yaşanması mümkün değil,
Ne varsa mazide
Hala bugünü arıyorum.
Geceyle gündüz arasında netameli boşluk
Sensizliğe kurulu tüm saatler.
Sen yokkene randevum ölüm bile.
Gördüğüm başkalarının düşleri,
Katıksız hüzünler,
Artık fark etmiyor. Ne dilersen dile…
Tüm bu nedensellikler dahilinde
İzahı ispatı mümkün değil bir aşk sorunsalı.
Spesifik hislerin menşei birkaç hormonsa eğer
Kimi kurban pesimist, severken,
Bazısı hümanist hümanist ölürken,
Ve ille protest arzular körüklerken ümitlerin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!