Ve zaman; en gereksiz hiçliğinde
En olmaz haliyle aşkı doğuruyor yüreğimin ortasına.
Umut düşmanı talihim güneşin ardına sinmiş.
Duygularıma koyduğum ne kadar yasak varsa delinmiş.
Ha düştük ha düşeceğiz gerçeğin gözünde.
Burnumda kokusu hüznün daha açılan ilk sayfasında,
Gülüşüm acıyor,
Sancısı çaresizliklerin
Maziyi yarına bağlıyor.
Aklım yara bere içinde
Ölüsü umutların
Paramparça
Hissetmeyi hissetmeye başladığın zaman,
Söyle bana,
Şiirler yazayım senin için.
Aramakla bulunur değil ya öyle yerdesin!
Kaçtığın yeter,
Sev sevil artık,
Ve her şey bittiğinde
Pişmanlıklar olacak iç yakan çaresizliklerin beslediği.
Dillere pelesenk keşkeler,
Soğuk eller gözyaşlarını silecek.
Her şey sona erdiğinde,
Sığınacak teselliler arama
Nefret ettiler.
Sebebini sordum söylemediler.
Gözlerinde gördüm,
Yalana biat edilmiş.
Hak olmayana iman edilmiş.
Neyi nasıl sevsinler?
Bir vakit oldu,
O geldi.
En beklemediğim anda
Sessizliğimi duydu.
Bir kefeye gülüşünü koydu,
Kaldıramadım.
Belki de haklıydın.
Yaşanması gerekiyor bazı şeylerin.
Bir hastalık hali misali,
Mesela grip gibi.
Öyle demiştin değil mi?
Bir gün geçecek elbet
Canım sıkılıyor,
Vurdumduymazlıklarına.
İsyan edesim geliyor,
Haksızlıklarına.
Öyle ya da böyle
Varlar.
Güzelliğin çöktü yine gecelerime.
Dayanılmaz hasreti ile tebessümün.
Allah’ım dayanma gücü ver bu kuluna.
Bu türlüsü başka oluyor ölümün.
Gücüm yok, çok zormuş bu hasret.
Düşünmek seni yokluğunu ziyaret.
Talana uğramış baht-ı gönül neyleyim.
Sensizliği beceremedim, hakkını helal et.
Meczubum dostlar gözünde, gel seyret.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!