Deryanın koynunda bir kayıp sandal,
Yorgun, muhtaç ve dibine kadar çaresiz.
Bazen bir rüzgar saçları yalayan hayal mayal,
Bir vakit bulursun kıyıda beni bensiz.
TmR 03.04.2017
Sene 71,
Kendimi bilmezden çıktığım yolda
Mesut kasabanın mesut çocukluğu yalanlarıyla
Soğumaya başladım dünyadan.
Bütün biriktirdiğim hatıraları
Biriktirdiğim yerde bıraktım yine.
Sene 93,
Dedim ya! İçimde kocaman bir boşluk
Ve ben.
O zamanlar kim tutsa ellerimden
Mutlak umuttu benim için.
Bir yaşama sebebi lazımdı.
Sahip olmadığını bende mi arıyorsun?
Başkasında kaybettiğini bana mı soruyorsun?
İnsan geçmişin bedelini elbet bir şekil ödüyor.
Gönlüne çökecek bir beni mi görüyorsun?
Davası aşk olanın ahirinde huzur ne arasın?
Gözlerin nemli, aklımı sınıyor dudakların
Karanlık dehlizinde kayıbım acabaların.
Demek sen de gidenlerden olacaksın.
Beni aklın sınırlarında bırakacaksın.
Etme sevgili bunu bana sakın yapma
Damla damla verdiğin ölünesi gözlerini
Hislerim ıslak,
Çekmecesi kilitli düşlerin.
Geceleri uluyan aynı kurt,
Bir ateş yanar uzaklarda.
Boğazımda zamanı dişlerin.
Hangi mevsimdi bilmem
Toprağında bıraktım ellerimi
Yağmur umarsız
Fırtınalar kararsız
Sorsalar
Aylardan şu diyemem
Sen şarkılar söyle
Ben ağlarım.
Nağme nağme yağ gecelerime
Sevdan türküsünde
Ben ıslanırım.
Doğuyor büyüyorsun
Bunca hengame içinde
Yaşamaya çalışıyorsun
Zaman zaman
Hislerini yokluyorsun
İnsan olmanın gereklerini
Bildiğin gibiyim.
Bilmediğin mecralarda,
İçimi acıtacak
Belalar arıyorum.
Ve berbat haldeyim.
Yorgun şakaklarımda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!