Tamam Şiiri - Gulê Bahar

Artık ne inlerde besler kendini o boz ayı,
Ne de dinlerde bulur hakkını o köle.
Lambalarımız yenilendi;
Takvimlerimiz küçüldükçe.

Zamanın atası: hızdır.
Devirdi o da kendini.

Duygularımı bulutlara sattığımdan beri,
Merhametsiz sanıyor insanlar beni.
Oysa, kim dedi size
Şair, doğrucu Davut diye?

Yalandır—
Aşka da köreldiğim.
Ve dahi:
"Eli yokmuş yüreğin."

Yüklüdür;
Kadınlığım işlemiyor şiirlere.
Ve dahi:
Yalnız insanlığım asılı kapımda.

Mavi, bundan yalnızdır.
Yalnızdır: yaşamak.