Talat Semiz 2 Şiirleri - Şair Talat Semiz 2

Yoksul bir aile yaşardı
bu evde…
Kapısı, pencereleri kapalı şimdi…
Eşyalar dağılmış,
sıkı sıkı örtülmüş perdeler…
Canlarım,

Ağlasam ağladı derler,
Gülersem neden güldü..
Ölsem arkamdan konuşurlar,

Geleceksen

Şairim, dilim
Bu kadar dönüyor.
Benim derdimi,
Senden başka kim biliyor.

Döner gelirsen birgün
Sana kapımı açmayacağım…
Bu kadar acımasız olamam.
Anahtar paspasın altıda…
Derin bir uykuya dalmış olabilirim,
Belki de hiç uyanmayacağım...

Yıllar geçti aradan
Yaşlandık, yorulduk…
Şükrettik Allah’a
Hak ettiğimizi bulduk…

Kaptanıysan sen bu geminin,
Dümeni doğru tut kaptan!
Dümenin nasıl tutulacağını
Bilsem de, sana anlatamam…

Batıp dibi boylarsak;

Giderim giderim
Vade dolar koşar da giderim
Düşmüşüm uzun uzun yollara
Bir kalkarım
Bir düşer de giderim.

Anlat bana anne…
Dostluk nerde, barış nerde, sevgi nerde?
Anlat bana anne…
Vatan değil mi, şehit kanıyla sınırın çizildiği yerler?
Anlat bana anne…
Neden bugün kederliyim, yastayım?

Doğan güneşe
Bastığımız toprağa
Dostlara, sevenlere
Günaydın..
Ağaçlara, dala yaprağa

İnsan gibi yaşamak
Benim işim.
İnsanlığı sevdikçe
Daha çok sevmiş,