Yollar 
sarpa sarmış
bitmiş
yorulmuşum
boz bulanık akmışım
süzülmüş
Sözdür ağzımdan çıkan sözüm
Özdür yüreğimde gerçek özüm
Yüzdür insan içine çıkan yüzüm
Ben insanım dost, ben insanım
Beni bana sordular
“Ben kimmişim”
Dedim: “Yanıt vermek zor.
Ama, kendimi
Tanımaktır asıl işim.”
yaşamak düşe kalka
yaşamak kör topal ite kaka
sevmek çekingen ürkek
benliğinin içinde gizemli
gözlerinin içine bakarak
yol olmak engin denizlerde
Göz kapaklarımda
Dans etmeye başlamışsa hasret,
Bilsinler ki, içime kor gibi düşmüştür,
Senin kokunu özlüyorum memleket.
Ağlasam gizli gizli
Acılarım bana yeter
Sevenlerim gitti birer birer
Gittikleri yeden bir selam
Bir haber mi gönderdiler
Bir ben varım, bir acılarım...
Ne şiiri be kardeşim
Bizimkisi şiir değil
İş olsun, can sıkıntısı can...
Dut yemiş bülbüle döner de,
Çakılır kalır insan…
Kim koşarsa, koşsun yorulsun
Kimseler eğilmesin dik dursun
Dost, arkadaş hal hatır sorsun
Bize böyle güzel dünya gerek
İnsan farkına varsın insanın
adamlar gördüm
ağlıyordu..
adamlar gördüm
gülüyordu..
adamlar gördüm
Beni sorarsan
Neyim var anlatacak
Sessiz ve derin…
Mavi gözlerin
Denizler kadar




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!