Vargit gardaş vargit, gelemiyorum
Nedir bu çektiğim çile, bilemiyorum
Dinmiyor gözyaşlarım, silemiyorum
Gurbet denen yad eller, yaktı beni
Yoksulluk kopardı bizi, aldı sıladan
Tıkırındaysa işler
Kulaklara uzanır ağızlar
Sırıtır bütün dişler…
Tersine gidince her şey,
Güzel günleri özlersin,
Hey gidi geçen günler hey…
Görmeyecek
Düşünmeyecek
Konuşmayacaksın
Yan gelip yatacaksın
Armut ağacının dibi...
Armut piş, ağzıma düş
mademki dünyaya gelmişim,
ağlamak gülmek gibi
mutlu, mutsuz yaşamak;
şu dünyada tek işim…
habersiz geldim,
Susan ve susturanlar
Nasıl can vereceğini düşünmeden
Halkımıza kan kusturanlar
Tanrı yazdıysa bozsun
Yağcılık olmaz dürüst kişinin işi
Halkını düşünmeyen
Yıllar geçti yıllar aradan
Çok çok özlediğimi
Biliyor yüce yaratan
Buralar sarmadı gitti
Bir haber bizim oralardan
Alsam yüreğimi başımı
Gidebilsem dilini bilmediğim ülkelere
Beni anlamasa kimse, ben kimseyi…
Unutsam neler olup bitiyor dünyada
Ne zaman gözlerimi kapasam,
Dağların doruklarında özgürlüğüm vardı.
Ne zaman düş görsem derin uykularda
Usulca bir sevgili uzanır yanıma,
Kollarını boynuma dolardı.
Sessiz derinliklere indikçe adım adım
== Bağımsız dörtlükler ==
Bir ağlayacaksın bir güleceksin,
Hem yaşayacak hem öleceksin.
Neden varsın, nasıl bileceksin?
Nedenini bir bilen vardır elbet.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!