Yaşamın kirli kaldırımlarından geçerek sevgiye yürürdüm, uhdeli kucaklaşmalarla
Kirli gülümsemelerin soğuk avuçlarında sahte dualar, bir nefes uğurlanır coşkularla
Her ırmak kendi yatağını arayan bir ağıt, kurur çağlayanlar da bir gün vefasızlıklarla
Bir ömrün anılarını kara toprak gizler gülüm, kıyameti yaşarken biz dünyada talanlarla
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Kalabalıklar içinde yaşanılan yalnızlık hallerinin, hüzünlü bir anlatımla satırlara yansıdığı mükemmel bir yazı okudum kaleminizden..tebrikler başarılı kaleminizi ve yüreğinizi tam puanımla kutluyorum
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta