Tahsin Koç Şiirleri - Şair Tahsin Koç

Yol Haritamız; Kur’an!...
Boşuna mı yaratıldı İnsan?
Ah! Ah! Hakkıyla bir bilsen!..
Çünkü Yol Haritamız; Kur’an!...

İnsanoğlu, boşuna yaratılmadın?

Artık eve yorgun, geliyorum oğul
İnan ki çok yorgunun, oğul çok
Bütün zamanlar, geçti sırtımdan
Artık Yükü, Taşıyamıyorum Oğul!..

Yaş ilerledi, altmış beş yıl oldu

Yarabbi; Doğduğumdan bu ana
Hep yürüdüm, durdum
Belekten çıktım, emeklerim
Emekler hem de sürünürüm
Sonra ayaklandım yürüyorum
Koşuyorum yürüyorum

Yusuf Has Hacip; Kutadgu Bilig diye, bir eseri bıraktı anı
Derdi İslamın, Türklüğün Kültürünü anlatmaktı, onun canı!

Yusuf Has Hacip; 1019 yılında Balasagunda (Kuz-Ordu) doğdu
Soylu Ailedendi; Farsça, Arapça öğrendi kendini bilgiye boğdu!

Zaman delirdi, insanlık hasta
Kötü günlere kaldık, ömür yasta
Ekmeğin tadı değişti, iste pasta
Zaman Delirdi, İnsanlık Hasta!..

Artık felaketler, peşi sıra geliyor

Ah! Zellice Seni okudum hece hece
Çok güzelsin çok naifsin bence
Bilirim nasip olmaz her gence
Ah! Zellice, Ah! Zellice!..

Çok özledim, çayırını çimeni

Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..
O Köyde doğup, oynayıp da gülenler
Köy benim diyen, ekmeğini yiyenler
Hani nerde kaldı; Zelliceyi sevenler!..

Zellice için, çalışıp çırpınıp duranlar

Zemzem Suyu Cennetten gelen, İlahi bir pınardır
Dünyada insanlığa sunulmuş, çok özel bir baldır
Bu su sadece; Şehri Mekke’yi Mükerremede vardır
Zemzem Suyu Bizlere; Verilmiş İlahi Bir Sudur!..

Zemzem Suyu yeryüzünde, kuruyacak en son sudur

Kayıp ettim canım; Ziya Dayımı
Şaşırdım kaldım, gün ile ayımı
Peş peşe sıra ile gelince, ölümler
Artık tutturamıyorum, inan ki sayımı

Ziya Dayım çok sevdiğim, canlar canı

Hatıralarım canlanır ziyaretin döşünde
Bazan hayellerimde bazen düşümde
Sabah uyandığımda kuşlar ötüşende
Hatıralarım canlanır ziyaretin döşünde

Bazen tepeyi çıkışında bazen inişinde