Tahsin Koç Şiirleri - Şair Tahsin Koç

Beni dinle; Ey Hâkim!..
Değilsen işine, hâkim
Zulüm yaparsa, her kim
Hâkimde aynı, Yorga’da!..

Adalet dağıtan, Bir Millet

Bu helalleşmek neyin nesi
Bizimki bak giydi fesi tersi
Dışarıdan mı aldın dersi
Tahsin Koç asla sizi affetmez

Bir defa kasetle gelenleri

Geçerken çiçekler dize değerdi
Uzun Kantaparler yüze değendi
Yayla Sohbeti bin söze değerdi
Hani yaylam! Hani Yaylam!..

Koyun sığır cumada tuza gelirdi

Benim için; Bu Dünya hardır!
Beş vakit namaz, sadece kârdır!
Kul için yalnızca; Allah vardır!
Oda Kula Yardır, Oda Kula Yardır!

Sefa sürsen dünyada, ne olacak kâr?

Bir gün olur; Bacanaklar otağı kurulur
Hasret kaldığımız, birbirimizden sorulur
Kalkar sis duman, belki hava durulur
Bir gün olur; İnşallah Bacanak’lar?

Hasretliğimiz, sohbetlerimize yansıdı

Selam olsun; Hatice Kıza!..
Dua etmek düşer bize
Ne hacet var, yanlış söze
Selam olsun; Hatice Kıza!..

Hastalığı çok yaman

Kaybediyoruz Hatice’yi
Gönlümün özü yıldızı ayı
Bırakma Kalbi sıkışık amcayı
Bakın Kaybediyoruz Hatice’yi

Annen gece gündüz yanında

Baba seni hayal eder dururum?
Bir gün olsun gelmedin; Babam!
Sana diyorlar; Şehit oldu?
Her ne ise yine gel; Babam!
Gece rüyalarımda görüyorum
Bulutlarla uçuyorsun

Âdem ile Havadır; İki Hayatın Çiçekleri
Böyle başladı dünyada, hayatının gerçekleri.

Sadece bunları; Anne, Baba diye geçiştirmeyin
Yok Maymundandır; İnsan soyu sakın demeyin.

Hayat, kat kattır; Evlat!..
İnsan, hayata gelince anlar; Evlat!..
Önce yukarı kata bakar; Evlat!..
Hep özenirsin, ikinci ve üçüncü katlara
İkinci katta; Anne ile Baba vardır evlat
Üçüncü katta; Dede ile Nine vardır evlat