Tadılmadık sırlara müptela

toprakta filiz vermeyen tohum olmak
tohumdan meyve beklemek
sonra kainata parıltılar saçarak
muntazam hakikatler fışkırtmak

zamanın dehlizlerinde öylece yürümek
tekbirler eşliğinde arşa çıkartan merdivenden
en görkemli şahın huzuruna varmak
namazla göklere yükselmek

semanın katmanlarından geçerek
yokluğun sırrına varmak
arşı alanın en dik tepesinden dönüp aşağıya bakmak
en derin çukurlarına düşmek kızıl bir güneş gibi
toprağa gömülüp belli belirsiz
ezeli imkanlara mazhar olmak

gizlenmek şafağın beyazlığına
henüz idrakin ilk derecesine girmemişken
tasavvurun her haline bürünmek

bir göz kırpması gibi mütemadiyen
mavi nurlara doğru
gizliden bir duygu yanmasıyla
önce nefesleri şuursuzlaştıran sonrası hayal
çarçabuk bir yüreğin yaralarına sarılmak

aşkın cereyanına mahkum zavallı bir esir olmak
ebedi bir hikmete ulaşmak

bir irfan anı edinmek ilmin kaynağından
deryanın üstünde bir yonga gibi çalkalanmak
her an bir iğneli beşikte yatıyormuş gibi
maneviyatın patikalarında zikzak çizmek

fenerin ateşini cennet sanıp atılan
yanar döner bir yıldız böceğine benzemek
siyah gecelerin zifiri renkli en ücra yerlerinde
bir gıdım ışığın görülmesi gibi
simsiyah tünelin ağzında kasvetli bir ışık
ölü bir toprakta hayat kokusu olmak

gönülleri ürperten ılık bir rüzgar
sufi duyguları benliğe üfleyen bir yel
tadılmadık sırlara müptela
yanardağda ki afetin nuruna duçar
cennet cehennem arasında vakur bir sokak
güzergahında hali hazırda mesut bir sofi olmak

keyif anlarını yalnız yaşayan bir sarhoş gibi
sinesine çarpan sıcaklıktan mest olmak
alevden muzdarip iç depremlerinde
sonsuzluğa kadar hasretle yanarak
sönmek bilmez kara bir ateş gibi

redfer