Bizden önce yaşamış insanlar gibi tabiatı onların gözüyle bugün görebilseydik
Muhakkak onlar kadar sükunet içinde olamazdık..!
Bizden önce ki insanlar kendilerine;
Güneşi,
Ayı,
Dağı, taşı,
Bulutu,
Bir başka canlıyı babalarının hayrına Tanrı olarak görmediler.
Onlar tabiatta saklı sırrı bizden daha iyi anlamış insanlardı.
Bugün biz hiç bir emaneti koruyamayacak kadar çaresizlik icindeysek,
Tartışmamız gereken bizim insan olup olmadımızdır.
Soruyorum tüm insanlığa;
Tabiatı yok edeceksek gelecek kuşaklara ne bırakacağız?
Buna hakkımız var mı?
Bizden öncekiler neden bu hakkı kendilerinde görmediler?
Neticesi olmayan hesaplar içinde adeta boğuluyoruz...!
Hangi ilim, hangi kitap, hangi şiir, hangi insan, hangi güç ve devlet tabiatın muhteşem
manzarasından daha değerli ve önemli olabilir?
Tabiatı hiçbiri koruyamıyor ve tahribatı önleyemiyorsa neyin peşindeyiz?
Tüm olumsuzluklar aleyhimize olmasına rağmen burnumuzun dikine dikine gitmeye devam ediyoruz.
Dünyada şu anda yaşayan insanlar içinde kaçı başını çevirip doğadaki güzelliklerin ve doğayı tahrip ederek yok edenlerin farkına varıyor?
İnsanlık tabiata karşı işlenen cinayetlerin farkında olduğu için mi bu kadar vahşet yaşanıyor?
Her insan her yaşanan kıyımın bal gibi farkında olmasına rağmen gaflet ve delaletinin üzerine anlamsız bakış serpiyor...!
Denizin ortasında teknesi ile gecenin kaçında balık avlayan balıkçıların yorgunluğunu,
Bir ağacın dalında öten kuşun sesinin yankısını,
Şırıl şırıl akan bir derenin suyunu,
Yerde rüzgarla sürüklenen bir yaprağı,
Aydınlatan o sır ve ışık değil mi?
Oysa ne kadar masum bir yüzü var,
Ne için savaşıp öldüğünü bilmeyen askerin,
Çöpte gıda arayan açın,
Aynı gecede ışığı penceresinden içeri çeken bahçeli bir evin...!
Bizler her gördüğümüz ve yaşadığımız fenalığın ve rezaletin bir parçasını içimizde taşımaktan vazgeçmediğimiz, yüzümüzde taşıdığımız maskeleri indirip sıyırıp atmadığımız ve kendi suçumuzu kabullenmediğimiz müddetçe kaybeden, bizimle birlikte çırpındığımız çocuklarımız olacak...!
Önder Karaçay
Kayıt Tarihi : 10.8.2023 21:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kendisi doğanın bir parçası olan insan...
Ne diye doğayı katlediyor,
Ormanı kesiyor, yakıyor,
Fosil yakıtlarla iklimin doğal sürecini etkiliyor,
Dağları deliyor
Ovaların altındaki suyu çeke çeke tüketiyor,
Zehirliyor toprağı,
Arıyı, kuşu, böceği!
Niye!
Kendi kendini yok etmek için mi?
Bu bir "TOPLU İNTİHAR TEŞEBBÜSÜ MÜ!"
Sanırım öyle..
"Zenginleşenler" sanki Mars'a kaçacak!
Ne desem ki Önder Kardeşim,
Yaraya neşter işte....
TÜM YORUMLAR (1)