Yalnızlıklarımın arasında sıkışıp kaldım,
İnsanların sahte sıcaklıkları avutamıyor artık beni.
Çıkılmaz karanlık kuyuların en dibindeyim,
Işığı göremiyorum artık.
Elimi uzatıyorum;boşluktan başka hiçbir şey...
Çekiliyorum en diplerine karanlığın.
Uykuların kaçar geceleri
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık
Devamını Oku
Bir türlü sabah olmayı bilmez
Dikilir gözlerin tavanda bir noktaya
Deli eden bir uğultudur başlar kulaklarında
Ne çarşaf halden anlar, ne yastık
Girmez pencerelerden beklediğin aydınlık




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta