Bir şarkı sesi geliyordu uzaktan,
Hücremde yalın ayak,çırılçıplak
Rengarenk uçurtmalar uçuruyordum
Yarına dair umutlar taşıyan.
Bir düştü belki gördüğüm,
Gelince zamanı silinecekti tüm izleri
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
Devamını Oku
Boyuna onu düşünürdüm,
Kamyonlar kavun taşır ve ben
Boyuna onu düşünürdüm,
Niksar'da evimizdeyken
Küçük bir serçe kadar hürdüm.
'Telaşsız,acımasız,masum bir rüzgar
Vururdu cama farkında olmadan.
“Elimi uzatsam kesilecekti bileklerim
Hissetmeden,dokunmadan,konuşmadan.” '
Harikasın. çok hoş.
Duvarlar gölge oyunlarının sahnesi,
İnsanlar bilinmez bir oyunun gölgesi.
Zordur oyuncaksız kıyılarda oynamak
Üstüne kapanırken havasız hücrenin demir kapısı…
İnsanlar bu bilinmezliğin içinde mutlu olabilmek ve güzellikleri yakalaya bilmek için bulduğu oyuncaklarla mutlulukları yakalayabilmektir. Bilmezki hücrenin karanlığında bu mutlulukları yakalanamın zor olduğunu
Harika bir şiir olmuş kutluyorum kaleminizi yüreğinizi
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta