Sustu Coşkun Deniz Şiiri - Kubilay Yıldız

SUSTU COSKUN DENİZ

Sustu coşkun deniz
Ben gözlerinin dehlizinde bulundum yaralı, bereli
Su alırken en sağlam yanlarım
Sen filikalarımı doldurmuştun tamamen,
Bana yer kalmamıştı bu aşkta
Yakamozlar dağılırken suyun yüzünde
İlk fareler terk etti beni, bu karanlıkta
Sustu coşkun deniz
Bensen en sığ suyunda boğuldum senin
Sen yavan saldırırken dişlerinle bu aşka
Söyleyemedim acemiliğini
Sen nefesini bile ayarlayamazken bu aşka
Ben soluk soluğa seviyordum seni
Sensen zamanın en kesici yanında, hep yalnızım diyordun
Ben savaşırken her seherde takalarla denizlerde kanlı bıçaklı
Sen en azılı dişini bende biliyordun.

Kubilay Yıldız