Susmayı öğrendim Şiiri - Birkan Demirci

Dizlerime çöktü yılların yükü,
Ne hayaller kaldı, ne de eski gülüş.
Kırılmış aynalar gibi içimde çocukluk,
Her çizik bir anı, her suskunluk bir düş.

Vicdanım şahittir, susmayı öğrendim,
Söz söylemek değilmiş her derde çare.
İçime akan nehirlerle yandım sessizce,
Kimi zaman sabır, en büyük isyandır derde.

Geceler boyu konuştum kendi kendime,
Bir tek duvarlar dinledi beni, bir de Allah.
Ne dost sadık çıktı, ne de sevda baki,
Kendi küllerimle yazdım yeni bir alfabeyi.