Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
susma zamanlarını ele alan bir zafer zengin mi ? hayır bu ''O'' değil ..
o şiir !
'gittikçe azalıyoruz
yarım ayak
halay koşusu adımlarla
salıncaklar kuruyoruz meydanlara
büyümeden
kendimizi asıyoruz ortalarda ' çok anlamlı ve yerinde bir yaraya dokundunuz... sevgiyle Gülay MORGÜL
Bir ölür bin doğarız...
Tebrik ve selamlarımla abi...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta