Bir diyara düştüm yalnız başıma sessizlikle savaşırken burun buruna kaldığım karanlık sorguya çekiyor bu gece beni
Eksik kaldığım yanlarımdan vururken yüzüme hatalarımı ders çıkarmak yerine sadece gülüyorum
Çünkü karşılık verirsem kazanamıyacağım bir savaşın içindeyim biliyorum
Tükendim bu gece yine insanların yüzlerine gülerken içim kanıyor ama belli etmiyorum
Tutunduğum dalların hepsini tek tek kırdılar ben düştüğümde neden ayağa kalkmadın diye sordular
Hiç ellerini uzatmadılar hiç yardım etmediler sadece düştüm diye güldüler kalkmadım diye kınadılar
Yorgunluğumu gözlerimin içine bakanlar anlamasın diye gözlerimi kaçırıyorum kötü olduğum sözleri söylemek yerine iyiyim naraları atıyorum
Her zaman yanımızda olacak kadının
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Devamını Oku
her yerde yanında olmaya ant içtiğimiz
üç ayaklı dünya adaletiydi sevdamız;
sen,
ben,
gölgen-gölgem..
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta