Sen Benim Kalp Yorgunluğumsun
Ey benim;
Perde çekilmiş, yarınlarımın karanlık yüzü.
Saymakla bitiremediğim sıla hasretim
Gel görki,kör kuyularda ışıksızım
Dedim ya gülüm
Yokluğun vuruyor gönül hanem'e
Biliyorum, sensizlik bu gelen
Korkuyorum!..
Kim “O” diyemiyorum..
Karanlık perdeyse eğer,
gönlümün arkasında saklı kalan ne çok şey var...
Her yıldız bir sır taşır geceden,
ve ben her duada seni anarım azar azar.
Ey gönül, sanma ki gece sessizdir,
Bir insan kendi kalbinin katili olur mu…?
Olurmuş.
Sessizce, kimse duymadan,
Bir gülüşü yarıda bırakıp,
"O kadar çok savaşın içindeyim ki, hangi yaram kime ait bilmiyorum...
Kimden hesap sorayım?
Yıllardan mı ?????
İnsanlardan mı ?????
Yoksa canım dediğimden mi
Bir Garip Misafirim Dünya Denen Handa
Tarih: 31.10.24
Bir garip misafirim dünya denen handa,
Görmedim bir gün ne kışım da ne baharım da.
İçinde kırık dökük bir yer var mı senin?
Kimse görmesin diye…
Tüm kırıklarını, acılarını
Halının altına mı süpürdün, sessizce?
Gece uyanıp yürüdüğünde,
Ben bu hayatta, kim ne isterse bir parçamı verdim.
Kimi geldi, benden biraz can aldı; kimi gülüşümden, kimi ömrümden bir pay kopardı.
Kimine sevgimden, kimine sabrımdan, kimine ise gönlümün en derin yerinden bir parça bıraktım.
Her gelişleri bir umut, her gidişleri bir yaraydı.
Ve ben her defasında biraz daha eksildim, biraz daha azaldım, biraz daha sustum.
Ne sığınacak bir kıyım kaldı,
Ne de geri dönecek bir yolum...
Her yönüm çıkmaz, her adımım sessizlik.
Kendi içimde kaybolmuş bir yolcu gibiyim;
Ne güneşe varabiliyorum,
Ne de gecenin karanlığında huzur bulabiliyorum.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!