...sürünsem Şiiri - Nihat Kuruyer 3

Hangi çirkin bakışlı mevsimdir ki, bu kadar beni üşütür.
Yar başını alıp gidince, dün gece
Ne sevda yükü kalktı üstümden
Ne de taşıyacak mecal buldum, kendimde.
Yürüdüğüm cadde sokak
Göz göze geldiğim insanlar
Boyun büktüğüm cüssemle,
Bir tek ayak sürüdüğüm taşlar anladı, beni.

Ar damarı çatlamış hangi soysuzun ahı kalmıştı, boynumda.
Şimdi hangisini sersem önüme tek tek, ayıklasam.
Farzet ki şu vahşi orman kendi ahı nı, benden geri istedi.
Nasıl geri verilir ki,
Bir çocuğun, engin aklına mı, uysam.
Ağlasam
Yerlerde sürünsem
Dağlarına yağmur duasına çıksam.
Yağsa
Orman, kendi ahından vazgeçer mi.