Ellerinden bu yana ne sevinç gördü ellerim,
Ne de “elveda”dan bu yana bir gülüş salıverdi dudaklarım.
Dönerek açılan bir deniz kabuğu gibi sessizce
Geçerken gün genişler aramızda mesafe.
Açlığa ve yalnızlığa rağmen dayanır aşk yine de.
Yüreğimin çevresine tutunur her gece
Bir kumrunun kanatları taşkın nezaketle,
Ve buluşma yüzüğündeki aşınmış mavi taş daha da parlar.
Hart Crane (1899-1932, ABD)
Çeviren: İsmail Haydar Aksoy
Kayıt Tarihi : 26.5.2007 15:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
EXILE by Hart Crane My hands have not touched pleasure since your hands,- No,-nor my lips freed laughter since 'farewell', And with the day, distance again expands Voiceless between us, as an uncoiled shell. Yet love endures, though starving and alone. A dove's wings cling about my heart each night With surging gentleness, and the blue stone Set in the tryst-ring has but worn more bright.
Ne de “elveda”dan bu yana bir gülüş salıverdi dudaklarım. 'mükemmel... Belgin TURAN
TÜM YORUMLAR (1)