Şüphe etme o zaman Şiiri - Fizikçi Ahmet

Kalbim o kadar ağırlaştı ki önce anlamadım.
Yatağın içindeki yaylar böğrümü deldi.
Sonra bir ışık, bir ışık seslendi uzaktan
Uzattım elimi ama nafile, artık çok geç.
Bir boşluğun içinde yüzüyor ayaklarım..
Yanağımda bir sıcaklık, başımda bekliyor
Elinde bir kabza, ayağında siyah bir çarık
Gözleri görmüyor olsada adresi biliyor
Gidemez tek başına çünkü o da korkuyor
Yazarken olacakları benden önce okuyor
Anlıyorum, istiyorum; hayır yapamıyorum.
Çağırıyor, yol gösteriyor ama gidemiyorum...
Ah, ah. Uzattım elimi ama nafile, ...
Artık çok geç. Gidemem bir yere
Bir güz daha bekler miyim böyle,
Bilmiyorum, .
Hiç olmadığı kadar hazırdım aslında gitmeye...