Geçerek göz bebeğinden bir başka aleme
Nurdan kanat açılır gönüller Kâbe’sine
Sonsuz bir hayat verir can alıcı bakışın
Tutkusudur ruhumun yansın gönül ışığım
Sonu gelen her şeyin katmerleşir kudreti
Sonsuz hadden artmıştır bende hicran acısı
Ya derdime çare sun,ya katlime ferman et
Kime etsem şikayet soldu ömür gazelim
Yıllar geçmiş aradan dinmedi hüzünlerim
Bir naif rüzgâr esip ruhum göğe kaldırsa
Canıma canlar katar o esrarlı gözlerin …
Dinle kalbimin sesini yasla zamanın ötesinden
Bir hüzün yükselir semaya uçuşarak gönüllerden
Yapraklar gibi solgun ve yetimce bakışıp derinden
Başını eğip de üzgün yaşlar dökülsün gözlerinden
Hüzün dolu çığlıkla yükselirken feryadım
Buruk bir tutku gibi tiryakisi canımın
Özlemim yangın yeri,sızısıdır yaramın
Bir vefasız yar için yıllara minnet eyledim
Herkes sılaya döndü,bir sen gelmedin
Ezelden olmuş olanlar işte hicran yazısı
Yazabilmek ne mümkün silmeye güç veremedim
Kimsesiz yavru gibi yağsa da üstüne kar
Açsa da doğan güneş,sonra batarak kaçar
Hergün yeni elemle fırtınaya dönüşse
Gözyaşları sel olup bağrında güller açar …
Gülümseyen yıldızlar göz kırparken semadan
El eder sanki bize,ebedilik yurdundan.
Tutuşurken gönülden bir sevdanın ateşi,
Güne döner karanlık,gecenin vuslatından…
Elim kayarsa birden içime hüzün dolar
Bir bakışın ufkunda sayısız umut arar
Kalplerde yükselirken bu acının feryadı
Güneş solar sanki bulutlar gama batar …
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!