Nice Kara Fatma'lar, Nine Hatun'lar sende,
Kara günler geçirdin, hiçte hak etmesende
Kurtuluş şavaşının,ilk komutları sende,
Zafere koşuyordu, iman vardı kalbinde.
Gazi oldu Atamız,Afyon'da ki seferle,
Davete icabet, Durmuşoğlu'ndan,
Çorbaya ilk tuzu, o koyduğundan,
Duyarlı yüreğe, bu canım kurban,
Dağarcığım küçük, geç kalış ondan.
Birliğe ulaşan, bu bir çağrıdır.
Kandilleri söndürdüm,romantizm bitti bende.
Saracak kol kalmadı, artık sen istesen de,
Bir acaip hal bende, bilsen de bilmesen de,
Bahar açmaz gönülde, geliyorum desen de.
Nedir senin aslın, nedir esamen.
İnsan yemekmidir, aslında gayen,
Her mahzun gönülde, vardır da payen,
Sevgiler bende çok, büyürde dersin.
Karşına çıkanı önüne kattın.
Her birimiz biliriz, sorsalar bize neler,
Yaparmıyız bilemem, anlatmak günler sürer,
İnsanlığın uğrunda, değil iyi gitmeler,
Asla da değişmeyiz, erdemler hep bizdeler.
Şimdi bitti bitecek, bir ömrün sonundayız.
Hayat budur işte, gerisi yok ki,
Harcadık bir ömrü, cömertcesine,
Kim daha fazlası, ne bekliyor ki,
Bekleriz eceli, gelircesine.
Şimdi ellerimiz, semaya doğru,
Ne senin hayal gücün, ne benim emeklerim.
Kaç uykular kaçanda, düşlerim çözülecek.
Umudu yitirmedim, ben hep seni beklerim.
Göz yaşımla suladım, yeşerdi yeşerecek.
Bir zamanlar ki bende, bu özlemler yaşammış,
Bize dair söyle, hep söylede git.
Git seni düşlerde, çabuk bulayım.
Büyüdün sanmıştım, olmadın reşit.
Şimdi bu başımı, taşa çalayım.
Anladım peşinden, koşmaya değmez,
Gülmeler bende bitti.
Sayende soldu gitti.
Umutlar böyle yitti.
Sende gönül değişti.
Arada bir vitesten,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!