Hayat işte böyledir, bir varmış birde yokmuş,
Götürdüklerin senin, gerisi hepten boşmuş,
Onlarki iman ile, salih ameller imiş,
Bilesin dünyalıktır, Hak deyemeyen solmuş.
Ömür dediğin nedir,geldik şimdi gideriz,
Yetmedimi bunca yıl,yazılanlar şanına,
Methiyeler,övmeler,dizi dizi yanyana,
Aldında cananımı,sanki bastın bağrına,
İşte bu yüzden bilki,sevmiyom İstanbul'u
Otuzbeş yıl benide,hep öyle avundurdu.
Kulak ver biraz, ey fani kişi,
Bitermi sanırsın, dünyanın işi,
Nefsini yenmek, bu işin başı,
İnanmak yetmez, gel amel taşı.
Dede den alma, biraz ilmin var.
Korkma sarılmalardan, sinen değsin bir bana,
''Birlikten kuvvet doğar'', sakın atma yabana,
Bu günler nazik günler, kinleri at bir yana,
Susamışlar bekliyor, sarıl vatandır ana.
Önce biz ilkelerde, bir bütün olmalıyız.
Sende gördüm, sende buldum, ne bilsen.
Gözüm de yaş, gönlüm de dert, nesin sen.
Her gecemde, her günümde, olmasan.
Görmez olsam, bilmez olsam, neylesem.
Sevda oldu,hep özlendi, gün bana,
Yenilmesi gereken,
Sanki grokoromen.
Minderden değil demem,
Kalbinden atmalısın.
Seni kasvete boğan,
Öğretmenim.
Öğretenim,
Hem yoldaşım,
Hem rehberim.
Başım darda kalınca benim.
Hep yanımda olsa derim.
Sevinçler sende saklı, hüzünlerde içerir.
Kimisi seni bekler, kiminin içi erir.
Eski bayramlar yok ki, devir başka bir devir.
Telefonumuz var ya, çevir ha babam çevir.
Uzaktan gönül almak, şimdi moda bizlerde,
Hasretin yaşamak, bir başka duygu,
Bir kapı açsaydın, bilmem çokmuydu?
Giderken bir veda, sunmak yokmuydu?
Umarsız özlemek, sanırım buydu.
Çok gördün, sanırım bana vuslatı.
Düşündüm seni bir an canım acıttığın da,
Ne hikmetler saklıdır taşırsın bacağın da.
Çalışkanlık timsali, mevsimin sıcağın da,
Örnek te alamadık, sanki yüz yılın var da
Yerken bile anmayız, şıfa kaynağı balı,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!